Dag 3657 (30-10-10)
D'n daag vaan ôs fiêsje. Ik 10 joar, Dunya die beej ôs is kome woëne en gewoën umdaat weej 't hiël fijn met elkaar hebbe en daat nog hiël lang wille bliëve hebbe.

Ut waas fff druk met alle veurbereidingen vur 't fiêsje, maar gelukkig hebbe weej un paar léve meense um ôs hin die ôs gèr en good helpe. En daan is ut drie oor, de iërste gaste komen, al snel stroëmt de zaal vaan ôs blokhut vòl. D'r is unne leuke clown, Clown Pascalino, die vur waat entertainment zùrgt vur de jongste onder ôs (en wat aldere).

Rond de klok vaan viëf oor sprook ik ôs gaste fff toe. Vurraal um ze te bedanke vùr hun betrokkenheid beej miën/ôs leave. Ut waas erg fijn um iederiën zoë beej elkaar te zeen.
Ik haaj un filmke gemákt met foto's van de laatste 10 joar, daat woj ik iederiën fff loate zeen. Hedde 't gemist of wilde 't nog 'n kiër zeen, bekiêk ut da heeronder...

Daat waas tot afgeloëpe weak.
Vaan 26 oktoeber hebbe we ôk 'n filmke gemakt. Ôk daat woije weej de meense neet onthoaje. Daat is heeronder te bekiêke...

Ut werd/waas nog un schòn fiêsje.
Bedankt vùr jullie betrokkenheid!

Foto's vaan 26 oktoeber kunde bekiêke via mijnalbum.nl
Foto's vaan 30 oktoeber kunde bekiêke via mijnalbum.nl
(Met dank aan Leon Colbers)
 

Dag 3651 (26-10-10)
10 joar.
Jippie, ik bin jùrrig. En daat zal ik viere ok.
Ut is alwèr 10 joar geleeje. Waat vluugt d'n tiëd. Ik kán 't meej nog herrinnere às d'n daag va gistere. Ut fotoalbum d'r maar is beej gepakt. Toch wàl wer fff schrikke. Ik zoog d'r rond alt op neej 2000/2001 neet echt lekker oêt. Ma ja, daat leet achter os. Veuroêt kiêke. Zoaterdaag goan we flink viere met 'n groêt fiëst vur familie, vriende en bekende die belangriëk vur meej ziên gewes de laatste 10 joar.

We ziên druk bezig met de veurbereidingen vur zoaterdaag. Tussendoor ontvange weej nog gewoën waat vurjurdaagsgasten, zoëals ôs mam, ozze Peet en ôs Nell. Gezellig en leuk daat die altiëd fff kome. We ziën ok nog met 'n verrassing bezig. Ma ja, daat goj ik natuurlik heer neet schriêve, want anders is 't gèn verrassing miër. Daat huurde/zidde d'n 30^e wal.
Tot daan.
 

Dag 3615 (18-09-10)
Bijna 10 joar.
Unne groête sprong in d’n tiëd. Het is nouw bijna tien joar geleeje daat ik neej bienmerg kreeg. Een moeij moment um wer is trug te kiêke, maar ok um un fiêsje aan te kondige.
Want as ge “10” wurd…

Maar iërst fff terug in d’n tiëd. Noa ’t verlees vaan ozze pap in 2006 ging ’t leave ok wer “gewoën” verder. We ware in daat joar dus al bezig os aan te biede als pleegelders vur kiender die daat hárd kunne gebroêke. Un klein megje van 3 ½ joar met unne groête bos krullend hoar en un brilleke zocht pleegelders als os. Zeej zocht een rustig pleeggezin woa zeej iën wiekend in de moand kos kome logeren. Ur pleeggezin in Belfeld, woa zeej woënde met d’r aldere broor en zus, zuj heermeij enigszins ontlast wûrre vaan een druk hoêshalde. En heermeij zuije zee jok wat miër tiëd en aandacht aan hun eige kiënder kunne geave. Dit is un constructie die duk wuurd toegepast in de pleegzurg.

Noa een korte kennismaking met Dunya en de rest vaan daat pleeggezin op 31 oktoëber 2006 ware weej ok verkoch. Waat un scheetje. Vanaf dat moment stond os leave dus ok un bitje in het teïke vaan Dunya. Maar daat bitje werd al snel un bitje miër. Het ging neet allemoal aeve soepeltjes met eur in daar pleeggezin en we werde gevroagd twië kiër per moand Dunya te loate logeren in de wiekenden en de vakansies. Doa koste weej natuurlik gen nea tège zegge. Met daat scheetje beej os ging ’t namelik altiëd good en ze begos er ok al aardig beej te hure, beej os.

D’n tiëd verstreek. Het pleeggezin vaan Dunya ging verhoêze vaan Belfeld noar Horn. Zeej ginge doa woëne in een gezinshoês van Rubicon, de pleegzorgorganisatie. Dit beteikende wel daat er neave de twië eige kiender en de drie pleegkiender (Lindsey, Noah en Dunya) er nog is twië pleegkiender (pubers) beej kwoame woëne. Het werd ’n nog grutter hoêshalde en Dunya haij doa as jongste van het hoes erg veul moijte meij. De aandacht vaan de pleegelders mos verdeild wùrre ovver zeuve kiender en daat kwaam neet ten goije van Dunya. Dunya werd heerdoor nog waat opstandiger in hoes en op un gegaeve moment in 2008 ging ’t neet miër. Dunya mos verhoêze noar een behandelgroep op het terrein van Rubicon, enkele huus verderop.

Weej bleve de weekendopvang vur Dunya handhave al din tiëd. Dunya haaj en deej ut “altiëd” good beej os, dus wurrum zujje weej stoppe. Maar Dunya probeerde os natuurlik ok wal is oêt. Hoe wiët kos ze beej os goan. De grens werd ur altiëd good dudelik gemakt doar os. Iën kiër is ze doa ovverhin gegoan, ma sindsdien is ’t nog dudelikker gewoare. Het is nouw gewoën un lekker kiënd. Dunya hèt groëte spronge veurroêt gemákt en Dunya waas toe aan unne volgende stap, volges os. Dit hebbe weej daan ok in november 2009 aangegeave beej Rubicon en Dunya’s voogt. Zeej ginge heer meij aan de slaag. Onderzoekjes noar, met name eur gedraag vonge plaats en daat ging nog wal unne tiëd deure, daat haaje ze os beloft.

Noa de zomer van 2010 zuij d’r miër bekend ziën oaver de toekomst van Dunya. Zuij zeej toch nog in un woëngroep motte bliêve woëne de komende tiëd of zuij Dunya het aankunne um ’t wer is in un pleeggezin te probere. As daat laatste ut geval zuij zien, daan haaje weej os doavur al is iërder un kiër aangeboaje. Want wurrum zuij zeej ok urges anders noa toe verhoêze as weej d’r ok wal in hoês kunne en wille hebben….

De zomervakansie waas verbeej en Dunya vroog al metiën of ze ’t al wiste. Ho, ho megje, zò snel giët daat ok wer ni in de zurg. Nog hiel efkus wachte. Nog iën iemand mot eur handteikening d’r nog oonder zette…

Het waas moandagoavond 13 september. D’n telefoon ging. Debby, de persoënlik begeleidster belt is op. Het is bekend. Dunya mog beej jullie kome woëne! Waat un leuk berichje. Afgesproake werd um ’t deensdaagmiddaag noa schoëltiëd same teage Dunya te goan zegge. Daat haaje weej Dunya al un kiër iërder belofd. De dame in kwestie vulde aan ur water daat d’r waat ging gebeure en waas errug onrustig din daag. Ze haaj gevrogt aan Debby of “ze” ut al wiste. En aangezeen d’r ni geloage wuurd teage de kiender haaj Debbie gezag “joa”. “Oh”, zei Dunya, “en ken ik ze dan?” Debby: “joa”. Dunya wis voldoende, haaj unne big smile, werd rustig en sleep as un ruuske din nach.

Dunya waar zeker vaan d’r zaak. Deensdaagmerge op schoël het ze ’t teage iëderiën in de klas verteld daat ze beej Marco en Marion zuij goan woëne. Genne bluf, maar ze wis ’t zeker. De juf haaj d’r behuurlik waat tiëd aan besteed in de klas. Het waas gewoën en feit, vur Dunya. Ze haaj al eur bekende meense is op un reejke gezatte en is goan strepe. Uiteraard bleeve weej dan oaver. Di middaag kwoame weej dus aan in Horn. Dunya noa os toe met unnen big smile, “ik weet het al”. Nou, daat is ni leuk, want weej woije eur doa eigelik meij verrasse. Ma ja, eur geluk kos ni op, natuurlik. Toen we ut eur ginge vertelle reageerde ze daan ok ni verbaasd. Ze was erg blië. Eindelik wis ok zeej woa zeej zuij gon woëne. Afsproake werd um in de Herfstvakansie vaan 2010 te goan verhoêze. Zoë kaan ze fatsoenlijk “afscheid” neme van de kiendjes in d’r klas en kan ze d’r al een bietje aan goan wenne daat ze doa weg giet. Ma eigelik giet ze ni gans weg doa. Afgesproake is, daat zeej vanaf de Herfstvakansie beej os keumt woëne en twië wiekende in de moand giët logeren in Horn, in de groep. Op die manier kaan zeej eur broor en zus nog regelmoatig bliêve zeen (hiel belangriëk), kan ze nog “gemonitord” wùrre dor Rubicon en kriëge wee jok waat rust aangeboaje. Un goije constructie, dochte weej zoë.

Ma daan, da mot er vanalles in iën kiër geregeld wúrre. Vaan schoël, tot dokters, tandarts, zwemles en de inschriëving beej gemeante. En waat dochte vaan ’t inlichte vaan os familie, vriende en bekende. Doa haaje weej al wal een plannetje vur. Weej woije toch al un fiëst goan geave umdaat ik “10 joar” goaj wùrre (hoap ik), en daan viere we ok daat Dunya beej os keumt woëne. We make d’r gewoën un kei leuk en groët “kienderfiësje” vaan en wal op zoaterdaag 30 oktoeber in Blokhut Ôs Thoês vaan Jong Nederland America (de pláts woar Marion en ik elkaar vur ut iërst ontmoët hebbe en de verieniging woa weej os hártje hebbe ligge). Un fiëst vur iederiën die beej meij/os betrokke is gewes al die joare en woar weej unne fijne band meij hebbe.

De oêtnudiging vur daat fiësje zuije weej roond goan brenge en op goan steure noa iederiën, daan zuij iederiën ut wal wiëte. Trouwes, d’n tamtam in America werkt ok nog altiëd perfect, dus daat keumt wal good. Beej deze is dus iederiën oêtgenudigd um d’n 30^e vanaf 15.00 oor te komen noa Blokhut Ôs Thoês in America . Daan make we d’r un geweldig leuk, verrassend, gezellig en kei ruig fiësje va…

En daan nog mien gezondheid. Ja, waat is doa nog oaver te vertelle. Ik mog nik klage. Ik veul meej op zich bes good. Miën longe bliêve un zwakke plek, maar met de medisiene die ik nou heb heb ik daat redelik good onder controle. Ik bliëf ok nog altiëd las hoaje vaan vermuujdheid. Tomme, waat is daat vervèlend. Is toch iets woar ik meij mot liëre leave. Hèt zei zo. En daan mien knùhk, daat blieft un vurhaal ápárt. Di hebbe toch ok wal unne optater gehad. In 22 fibruwari 2006 woar ik al geopereerd aan miene rechter schouwer. Op 9 november vaan daat joar woar miene linker schouwer aan de beurt. Un sortgeliëke operatie, ma heer ging ’t herstel un stuk beater va. Pfuw, ik kos wèr snel genog goan sporte, vollieje. Een heerlijk spelleke en ik speulde in un gezellig tiëm, woameij in 2005 al is kampioen woar gewoare. Maar het noodlot sloog toe. Aan ’t begin van seizoen 2008-2009 ging/mos ik aanvaller wùrre in plaats va setupper. Daat beteikende miër springe en daat vong met name mien linker kneej ni lekker, sterker nog, heej leet ut op un gegeave moment neet miër toe.

In mien linker kneej, woa ik in mien puberjoare ok al twië kier aan woar geopereerd, begoof het kraakbiën zich, zeg maar. Op 14 januwari 2009 hèt de kneejendokter vaan Geldrop d’r is ingeke en dik os daat bevestige. Di hèt ut is flink opgeruumd doa in de hoap daat dit zuij hellepuh. Maar helaas, ut haaj nix gehoalepuh. Gekòze werd vur in zògenaamde Ice-pick behandeling op 15 juli van daat joar. Iets daat Ruud van Nistelrooij ok gehad haaj en di voetbalde al wèr vur Real Madrid, dus….

Ma ok dit hèt ni gehoalepuh! Sterker nog, ik heb d’r eigeluk alliën már miër pien aan gekrege. Ik kán bijna ni mier loêpe. Noa zon 300 meater kriëg ik behuurlik veul las vaan mien kneej. En daat is ni leuk. Vur een second opinion bin ik op 8 april van dit joar is noa het Academisch Zékehoês vaan Maastricht gegoan. Doa zuije misschien nog kunne hellepuh. Ut iénige waat nog meugelik waar vur mien linker kneej waas ut vervange doa vaan. Un neej kneej dus. Ma vur we zo wiet ziën… Doa mot ik dus nog fff oaver noadenke, want daat hèt zoë zien veur- en noadiële. Tot din tiëd bliëf ik duchtig fiesiotherapiën beej Hans, di hoajt meej fit. As ik d’r oêt bin, da huurde ’t wal unnen kiër. Maar ut belangriëkste is, ik leaf, lach en ik geniet. En doa bin ik ma wát blie meij!!!
 

Dag 2191 (26-10-06)
6 joar.
En alwer een joar vurbeej. Wat giet d’n tied toch snel.
Helaas een joar wat ik eigenlijk ok wal wer snel wil vergete.
Mien lief het ’t zwoar gehad. In februari ben ik namelijk onder ’t mes gemotte omdat er een stukske bot van mien rechtersleutelbeen verwijderd mos were. Oeit es lomp gevallen, toen afgebroke en verkierd aangegreuid. Dat hebben ze d’r dus afgevield.
Komde thoês van de operatie kriegde meej de volgende daag toch juks over ow ganse lief. Dus de oavend noar de hoesartsenpost. Bleek ik meej toch waterpokken te hebben. Tja noa een transplantatie kunde dus alle kinderziektes wer opneej kriege. Dat wieten we nou dus ok wer. Dus beej deze nog bedankt Ward. ’t War meej un genoege. Mos ik dus neve alle pille vur miene schouder en de antibiotica die ik now iedere winter mot slikken nog wat pillen er beej slikke. Ik ben er doarnoa dus flink zeek van gewoare. Wer koorts en flink hoesten.

Miene pap heb ik dit joar ok motte loate goan. Iërst hebben we ‘m in januari noar het verzorgingstehoes motte loate goan. ’t Ging thoês echt ni mier. Pap zoag ’t dementerende leve ni mier zitte en leet ut leve oeteindelijk op 6 maart los. Doar mien zeek zien (schouder en waterpokken) kos ik die letste daag ni al te veul beej um zien. Gelukkig het ie toch op meej gewacht, leet zien letste troan, zien letste zucht en ging noar een plek woar ut vur um vast beter woar. Joa pap, ut is good zoe!

Ik heb dur oeteindelijk een half joar over gedoan om wer enisgzins te kunnen bewegen met miene schouder. Flink wat fysio en thoês geoefend en toen deed de schouder het wer enigszins. Alhoewel een pientje blief ik hoaje. Mien conditie waar ok totaal weggezakt. Dat maakte meej extra kwetsbaar vur allerlei virussen. Ik heb dus veul gehoest dit joar. Maar ja dat is ok al een gewoene bezigheid vur meej.

Helaas heb ik mar een korte periode zonder pillen kunne leven. Begin ik andere joare pas in november mos ik er dit joar al in september wer meij beginne. De dokter vong dat toch beter.
Miene linkerschouder het ok veul geleje doar de operatie aan de rechterschouder. Dus doar mot ik ok nog een kier aan geopereerd werre. Ben beneejd of ik doar ok zo lang op mot wachte als de vurige kier. Genog ellende vur een joar zuj ik zegge. Mar uiteraard zien d’r ok goije dinge gebeurd.

We zien aan un traject vur pleegzorg begonne. We kunne namelijk gen eige kinder kriege en wille toch ger iets vur en met kinder doan. En dat kunde hiel goot in de pleegzorg. Er zien zo veul kinder die un bietje extra aandacht nudig hebbe. We hebben dus een cursus gevolgd hiel wat gesprekke gehad en oeteindelijk aan partiële pleegzorg begonne. Dat hoijt in dat d’r ien kier in de moand een kiend komt logeren. In september werden we dus ook gebeld dat een klein megje van 3 ½ joar os zocht. We zitte now dus midden in een traject van kennismaken. Binnen kort kumt ut un erste kier logeren en dan motte we beslisse of ze beej os past en dus dukker mog komme logere.

We goan nou vur een joar met mier gezonde periodes en genieten van alles wat wer op os pad kumt.
 

Dag 1826 (26-10-05)
5 joar.
Ik heb mien lustrumfiesje gevierd. En 't woar gezellig, kaan ik oow zegge.
Iederien vaan toen woar d'r vandaag (op unne enkeling noa, din te ver weg woar). Daat goof meej un good geveul. Fijn daat meense 't neet vergeate zien en daat ze d'r met meej nog unne op wille drinke. Ut viere daat ik 5 joar bin gewoare.
Daat woar 5 joar geleeje nog ni zò zeker. We peke 't fotoalbum d'r maar is beej. Doar woorte ni vrolik vaan. Daan zeej ik d'r nou toch wal waat bèter oet, al zeg ik 't zelluf.
Affîn, 't is laat gewoare. Un goj teike, dus.
Ik wil beej deze iederien bedanke vur hun komst (en kadootjes natuurlik) en 't fijne fiesje.
Ik bin vaan plan d'r nog hiel waat joar aan vas te plekke, dus...
 

Dag 1818 (18-10-05)
Bijna 5 joar.
Vandaag heb ik oêtnudigingen versteurd. Oêtnudigingen vur mien viefde vurjurdaag. Want daat goaj ik wèr viere natuurlik. Ik heb alle minse die er toen beej ware gevrogt um ur met meej enne te kome drinke. Ik zal d'r daan ok vur zurge daat er wat lekkers in hoês is. Dus kome, zuj ik zegge!!
Ut afgeloepe joar verleep neet anders dan het vurige joar. Hoesten blieft mien hobbie en mien veut doon nog altiëd pien. Ze zien d'r neet achter gekomme wat ut is. Mar ut is d'r wal. Ik zal d'r meij motte liere leave.  Wette nog van mien ski-ongelukje in 2002? Doa mot ik binnenkort vur onder ut mes. D'r bliekt toch iets kapot. Heb ik wer! Muuj blief ik nog altiëd. Ok dat huurt d'r beej. (vermuijdheid noa kanker is de diagnose)
Vur de rest giet ut meij eigenlik wal good. Allien een betaalde baan zit d'r vurloopig nog neet in. Ut UWV het doa nog gen goodkeuring vur gegeven. Ik mot d'r ierst  bèter aanzien en minder vatbaar zien vur al die virusjes. Vinde mien longe neet zo fijn.
Ik vervêl meej noeit, heb ut druk genog met al mien hobbies, woarvan Marion d'r ien is. Weej hebbe ut good same in ôs huuske!

Dag 1461 (26-10-04)
4 joar.
Ik heb 't heerlik same met Marion. We hebbe eindelik 't huuske noar os droême kunne vinge in America. Doa hebbe we veul aan gedoan vurdaat we er een ginge woêne, zoêdaat ut os eige huuske werd. Ut hèt wal veul energie gekost (terwijl ik 't eigelik neet heb). Want mien liêf werkt nog ni good meij. De vermuijdheid is nog wal 't ergste. Daat is slopend. Mien veut doon de laatste tiêd erg moeilik. Doa zit iets ni good, maar waat? Mien vriende in 't Radboud zien ut oêt aan 't zeuke.

Dag 1095 (26-10-03)
3 joar.
Ik bin 3 en nog altiêd ziels gelukkig. En op zich giêt 't meej good.
Met mien liêf giêt 't eigelik neet veul bêtter. Ierder slechter. Doar al die anti-biotica (denk ik) veul ik meej daag een daag oêt muuj. Door en door muuj. Waat ik ok probeer. Nix hellupt ech. Nou heb ik wal unne relatief zwoare zomer achter de rug. Mien kluppie (Jong Nederland America) bestond dit joar 50 joar. We hebben veul georganiseerd en ik woar kampleider enzoê, dus...

Dag 730 (26-10-02)
2 joar.
Ik bin alwer 2 joar alt. Ok nou hebbe we 't gevierd, maar daan met un êttentje beej Soestdijk. Doarnoa ziên we met z'n alle noar Rowwen Hèze gegoan, beej os heer in America. Gezellig hè.

Ik bin ontiechelik gelukkig, maar met mien gezondheid is 't neet echt bêtter gegoan dit joar. Op 13 januari bin ik waat onhendig gevalle op miene schouwer tijdens mien skivakansie. Ik werd d'r ok nog zeek beej, warschienlijk dor waat schimmel in d'n doesj vaan 't hotel. Mien longe ziên vanaf die vakansie neet miêr in orde. Ik merk nou echt daat mien emuunsysteem neet miêr werkt noar beheure. Anti-biotica is vanaf nouw mien lust en mien leave.

Dag 472 (10-02-02)
De liefde is wederzijds. En op carnavalszondaag wurd daat vur allebei wal dudelik. Carnavalszondaag zal noêit mier de zellefde ziên.

Dag 436 (05-01-02)
Noa un ochtendje schaatse in de Piël ontmoet ik ' s midaags un megje genaamd Marion. Vanaf vandaag giêt mien leave d'r anders oêt zeen.

Dag 431 (31-12-01)
Einde vaan dit joar. Ik heb meej een paar goje veurnemes genomme vur komende joar...

Dag 365 (26-10-01)
...Jippie...
...ik bin vandaag 1 joar alt gewoare!
En natuurlik heb ik daat gevierd. Un kienderfiestje met taart, arretjescake, ranja en hiel veul andere lekkere dinge. Mien vriendjes en vriendinnetjes (les kammerui) moste de zwemboks meineme, want weej ginge ok nog zwemme. Kei ruig man. En ut spekhappe vond ik misschien nog wal 't lekkerste. Ik heb natuurlik ok leuke kadootjes gekrege. Ik vond 't unne schonne daag.

Ge zit wal daat ik blie bin daat 't ierste joar ur op zit. Ut waas gen mekkeluk joar. Herstelle is zwoar en deut pien. Maar 't giêt de goje kant op. Ik goj vanaf vandaag verder veuroet kieke en denke aan miene toekomst. Iets waat ik tot nou toe bewust neet heb gedoan...

Dag 161 (04-04-01)
Zoê. Noow maar wer is un berichje vaan meejzelf, want ik heb wer de innerzjie um achter di compjoeter te kroêpe. Ut is ok lang geleeje, wâh.

Um maar is te beginne met un kleine rectivicatie, want in ut stukste heeroonder stiêt daat ik gen pille zuij slikke. Ma daat is waat de dokters mende. Nòdaat ut infuus oêt miene errum ging en ik de pille waat mocht afbouwe (op eige verzoek) ging ut meej met d'n daag bêter. Ut woar fff wenne um wer te goan loêpe. Totaal gen krach mier in de biên. Ma ja, waat wilde nò 17 weake ligge. Oêteindelik mocht ik op woendig 14 fibruwari nò hoês.
Vaanaf din tiêd giêt ut meej eigelik vreej good. Ut giêt waat op en neer, ma wal steeds bêter. Ik veul meej nog hiêl slap en muu. Vurraal ut aansterke vaan de spiere giêt nogsteeds gepaard met veul spierpien. Ma daat huurt urbeej. Met ut blood giêt ut ok vreej good. De dokters ziên neet ontevreeje. Dur zit wal nog waat vocht op verkiêrde plekke in de kop (koppien, duzelig, wazig), ma daat wuurt in de gate gehòije. De laatste paar daag woar ut wèr is goj wear, zoêdaat ik de motor maar wèr is getest heb. Daat woar dus wèr lekker. Lot di zomer ma beginne...

Sorry, daat ik jullie zò lang heb motte lotte wachte op un berichje, ma ik woar d'r echt neet toe in stoat. Kwert gek achter daat deenk (noow ok wèr). Ik wil mien broor (Pepsi) beej deze nog bedanke vur ziene inzet op dees pagina en ok alle meense die meej gesteund hebbe in soms wal moeilikke tieje vur meej...

Dag 104 (06-02-01)
We ziên daag 100 gepasseerd en Peps is nog steeds neet thoês. Ut heat wèr fff gedeurd, mà ik heb gewoên gewach tot ut wèr wàt beater met eum ging. En joa, ge hêd zoa lang motte wâchte.
De làtste weake woar ut bàr en boos met Peps. De koppien die heej al vaanaf de Kêrst heat heelt mà neet op. Heej werd als mà wearser, woj gen pille eenneme en steurde zien bezeuk nog livver nar hoês. Màr jà, wàt wilde ôk as ge doorloêpend koppien het. Ôk de dokters en verpleging môs behuûrlik wàt inkassére vàn eum. Ze woare eum livver kwiêt dàn riêk.
En volges de doktore kos dàt ôk. Want zien Leuko's en zoê dejjen ut goot. Nog wal met die groeihormone, mà doa woare ze al mej aan ut âfbouwe. Alliên heer thoês kôste we um nog ni hebbe, want met zônne wearse din alliên mà leet te klâge kunne weej ôk niks doon.
Ze hebbe toen 'n apàrt "Pienteam" opgericht. De bedoeling heervaan is, is puur um de koppien weg te haale. Met minder koppien zûj ie wer miêr puf kriêge en wer wàt aanstêrikke. In ut begeen woj ie nog neet zoa mejwêrikke, mà oeteindelik noôm ie toch ziene pillecoktail een.

En afgeloêpe zoaterdàg toen ik wèr beej eum op bezeuk kwoam, herkende ik eum âmper miêr trug. Heej woar opeans wer vrolik en proatte voloêt. Eindelik. Mà misschien kwoam dàt ôk umdàt 's middàgs de Preêns vaan Amearica op bezeuk waas gewès. Want dit joar is dàt toevallig iên vaan zien beste kammeruîj, Peter Cuppen. Saame met prinses Sandra en Adjudânt Marc kwoame ze in vol ornaat in ut zékuhoês. Volliges meej heat um dàt good gedoan, want toen ik bej eum woar, waas ie al ân ut zegge dàt ie zéker met de Carnaval thoês zuj ziên.
Loate we ut hoape...

Neet vergeate noa de nijje foto's te kiêke...

Dag 76 (09-01-01)
Ruum un weak vurbeej, ut nijje joar, nijje hoap, mà ut keumt d'r nag neet hiêlemoal oêt. Ald op Niij waas nog wâl gezellig, same met Pap en Mam, Nell en Peter gewâcht tot twelluf oor en doanoa vaanaf de gang noa ut veurwêrk kiêke in Nijmege.
Dât waas eigenlik nog ut hoêgtepeunt vàn de âfgeloêpe weake, want ut is d'r neet beater op gewoare. Zien Leuko's wille nog steeds neet umhoêg (ondanks daaglikse groeihormone). Doabeej keumt dàt ie dus last heat gekrege vàn ziene rug, en nog neet zoa'n bietje. Ut iênige wàt ie wil is gemasseerd wôre. De maag doarinteage giêt dun beatere kânt op, mà de koorts is nog steeds neet oaver (zoaterdag 39.1 grade).
Dênkte alles gehad te hebbe, dàn zit ie vandaag oonder de beulte. De ierste gedachte is dàt dàt un alergie is.

Nê, ondanks alle hàrtverwearmende wênse die Peps gekrege heat is ut joar nog neet zoa good begos.

Dag 67 (31-12-00)
Zoê, nag fff op de lâtsten daag vaan dit joar un stukske ovver Peps. Dur is al wêr vaanalles gebeurd in de afgeloêpe daag. De oonderzeuke leepe as enne roejen droad doar de Fiêstdaage (nouja, zoan fiêst woar ut vur ôs now ôk wèr neet). Ze hebbe now bijna alles in zien lichaam onderzoch wàt ze màr kunne onderzeuke, en nag steeds neet precies gevonge wàt de oêrzaak is vaan zien koorts, en eatprobleme. Ze zien ondertusse begos met Sondevoeding, mà doa hêd ie mier las vaan dàn gemaak. Un slengske doar de neus is gên pretje um doa ow Kerstdiner nâ binne te werrike. Mâ zellufs zoê zakt ut eate nog te langzaam.
Op twedde Kerstdaag waas ie jôrig (28 joar). De zusters haaje slingers ûm zien bed gehange. Dât zoag toch fiêstelik oêt. De familie is de gansen daag op bezeuk gewes (twieje aan twieje, wâl te verstoan). Toch nog un bitje enne verjôrdaag, mà wâl errig vermuujend vur Peps.
Noa de Kerstdage begosse de doktore wêr te oonderzeuke en ontdekte dât de milt nog steeds te groêt is (18 cm.!) en iên vlekske is ôk nog stieds zichtbaar. Ze goan d'r vaanoet dât ut un schimmelinfectie is. Dorrum kriegt ie d'r antibiejotieka vur.
Tot oavermoat vàn râmp head ie wèr tot twieje kier toe un Lumbaalpunctie gehad. Dât is enne ruggeprik woamej ze wât hersenvocht oêt de ruggewervel haale. Twieje joar geleejje (toen ze net ontdekt hâje dât ie Leukemie haj) hebbe ze dât ok al gedoan en toen is ie dur behuurlik zeek vân gewès. Dit kier veel ut mej. Dun oêtslaag heervân waas dàt ur teveul witte bloodcelle eenzoate.
Op dit momênt is ie errig muuj, want zien Leuko's zien wêr gezakt nâ 0,7 en dus ôk errig geveuling vur nijje infecties en anderen troep. De doktore hebbe vur de zoaveulste kiêr beejien gezaete oaver hoe ze now verder motte.

We zulle wal zeen wàt ut neeje joar brengt. Peps wenst iederiên die eum gesteund hebbe (kârtjes, mailtjes, telefoontjes, ...) en die al beej eum op bezeuk zien gewes ut allerbeste in 2001. Want ôk al leet ie dur mej as en kasplêntje beej, heej is mâ al te bliej as dur wèr vriende, familie of andere bekende op bezeuk kome. Peps heat ôs beloft dàt zoagauw ie dur wer wât beater aan is, zelluf wêr stukskes zal schrieve (heej heat wer ziene compjoeter op zien kamer stoan, mà heat dur nog neet op kunne werrike).

Dag 54 (18-12-00)
Vandaag vulde Peps zich vur den ierste kiêr sins unne langen tied wàt minder misselik. Ôk heat ie neet hoove oavergeave. Heej heat zellufs un kumke pap en wàt stukskes meloen gegeate. Kleenkt dus al hiêl wàt beater dân de vurrige daag. Verder woar der ni veul biezoonders. Doonderdàg mot ie onder de MRI-scan. Dân huure we misschien wàt der nou allemoal verkierd is. Met dit berich kunne we in ieder gevâl wàt rustiger sloape.

Dag 53 (17-12-00)
Vandaag bin ik bej Peps gewes. Toen we (ôs Nell en ik) binne kwame, toen zoat ie op ziene fiets, mâ heej kwoam genne meater veuroet. Ôk neet met de liêgste wearstand. Gen krach in de biejn. Ut ging dus wer redelik met um. Al gouw kwoam den dokter binne um te zegge dàt ut longonderzeuk daat ie smerriges gehad haj niks biezoonders oetwees. Zien Leuko's woare 10,4: eigelik iets te hoêg, ma gezeen de umstandighede is dat neet zoa errig. Ze wiête nag steeds neet wat de oêrzaak is daat ie nog steeds misselik is en koorts heat. Durrum kriet ie now extra antibiotica (pillekes). Ok de reeje dat ie nog neet kan eate en drinke is nog neet dudelik. We wachte mà af wat de doktoren nog allemoal vinge in zien liêf. De groete die we heer en doar moste doorgeve hebbe we gedoan en bej deze motte we ze wer trugdoon vaan Peps.

Dag 50 (14-12-00)
Peps heat vandaag wer hiel wàt oonderzeuke gehad, zoeas: un echoscopie vaan de slokèrm en de maag, oêgonderzeuk met contrastvloeistof, de milt wurt merrige bekeke. Heej kried nou genog vocht binne, al is dât via ut infuus. Dât misselik veule is nag steeds neet oaver en ie wil constànt oavergeave. Heej vult zich wie ennen dweil.

Dag 49 (13-12-00)
Joa, daat is al wer lang geleeje dat ik wàt geschreeve heb. En nou nog neet eans doar meejzelluf, mâ doar mien broor (Peter).

Marco is dus noa hoês gegoan. Thoês gekome stong zien bedje al wêr kloar op zien nijje kamer. Ok enne compjoeter stong paraat um wer door te goan met ut daaglikse vurslaag. Althans daat waas de bedoeling...
De ierste daag haai ie dur nag neet zoveul zin en tied vur (ierst wenne aan thoês, eate, drinke, veul bezeuk en die stukskes, die kome nog waal...). Moei neet dus! Want de ierste daag daat ie thoês woar, toen ging ut nog behuurluk good met eum. Op moandag mos ie wer fff trug noa Nijmege vur un roetinecontrôle: alles OK. Heej is nag zellufs 's oaves noa Jong Nederland gewes um ziene groep wer is te zeen. Die megjes haaje zon moeje teijkeninge en gedichjes gemâkt, daat haaje die wal vurdind. Ma daags doanoa vulde ie zig wàt minder. Ok ut eate en drinke schoot mâ neet op (eigelik al dun hielen tied neet). Ut ging met dun daag slechter met eum. 's Woensdags kreeg ie dur koorts beej, dus hebbe we ma gebeld noa ziene dokter en op doondedag is ie toch mâ fff trug gegoan noa Nijmege um te kieke wàt dur precies aan de hand woar. Zien bloodwaardes woare gezakt, dus kreeg ie dur wer un paar zekskes neej blood beej en enne groete zak extra vocht. Doa mocht ie wer mej noa hoês toe.
Ge kos wal merrike daat ie dur wàt vaan opknapte, mâ errig lang heat dât neet gedeurd. Ut wiekend is ie halluf kotsend en koortserig doorgewoarsteld (vervealend as ge wal ut geveul hed dât ge mot oavergeave, ma dur keumt nix oet).
Dinsdagssmeariges (gistere dus) mos ie wer op contrôle. We haaje ut al un bietje verwach: heej mos doa blieve. Zien Leuko's woare wer gezakt noa 0.6 en heej kos amper mier loêpe (ôs mam heat um met unne rolstool nar dun dokter motte dowwe). In ut zeekenhoês zien ze gelijk begonne met onderzeuke wàt dur nou precies aan de hand is. Wer un bienmerrigpunctie, vers blood oet un zekske en continue vocht beejdruppele.
Vaandaag zien ze verder gegoan met onderzeuke en met un echo-apparaat (net as beej zwangere vrouwe) hebbe ze un paar rare vlekskes gevonge op de milt. Wàt dàt precies is, dàt huure we (hoap ik) merrige...

Dag 35 (29-11-00)
De dokters hebbe ôverleg gehad en vonde daat we ut ma moste probere. Noa hoês met din handel. Ik lig heer al bijna un weak met het zellufde probleem (kotse en ni genog drinke) en dur zit gen vurrandering één. En daat kaan ik thoês ok. Ik wiêt waat ik mot doon, en woa ik op mot lette, dus ik bin ontslage... snik, snik. Merge wûr ik opgehaald en zâl un moeilik afscheid plaats goan vinde. En daat mein ik, want ik heb ut heer bes noa de zin. Gezellig kèmmerke, deskundige dokters en vurpleeging die echt hun uterste bes hebbe gedoan um ut meej noa de zin te make. En daat is good gelukt. Beej deze woij ik hun daan ok allemoal kei bedanke vur de eenzet en de geweldige prestatie. Bedankt.

Dag 34 (28-11-00)
De Leuko's ziên gezakt noar 6,5. Ja, daat kriede as ge stopt met daat groeimiddel. Is ok neet errig. Daat zal ok nog wâl verder goan zakke volges oeme dok. De andere waardes stijge wâl hiêl netjes. Ut biênmerg werkt dus. Waat nog neet good werkt is miene maag. Di wet ut allemoal ni mier. Di goêijt ur echt alles oêt. Heb vaandaag ruum 1 liter gedronke. Ni genog, ma allè. Heb vaandaag bes veul geloêpe op de gang. Oké, daat is behuurlik vurmuuijend, ma wâl good vur de conditie, want daat is niks mier. Mien biêntjes: daat is gewoên eng um te zeen, zô dun en slap. Wilde neet wiête. Doa goan weej noow aan werke.

Dag 33 (27-11-00)
Al mog ik binnekort noa hoês, ik veul meej nog steeds ni ech lekker. Sterker nog, ik haaj vaandaag wer is nnn echte oêtdaag (offday). Mien opdracht is dudelik: 2 liter aan vocht noa binne werke, en ut binne hôije. En daat lukte vaandaag dus wer is neet. Ik heb ± 1 liter gedronke, woavaan d'r soaves ± 300 ml wer oêt kwoam. Daat is un slecht gemiddelde. Toch nog fff positief afsloête. Ik heb vaandaag toch wer 5 km gefietst en de Leuko's wôrre 9,6. Beslôte is um te stoppe met ut groeimiddel vur die Leuko's.

Dag 32 (26-11-00)
Wer un dagje dichter beej hoês. Vaanmerge bleef ik op bed wachte op dun dokter um te hure vaan heum daat ik vaandaag vaan de kamer af mocht um te goan douche. En daat mocht dus ok want de Leuko's zôte al bôve de 6. Um precies te ziên 6,5. Ok de andere waardes woare good, die stijge rustig aan meij, dus. En daat douche woar lekker... Joa, waat wilde noa 6 weake. Heb alle boilers vaan ut zekuhoês lêg gemaakt, ma ja. Doanoa woar ik wâl muu, ma daat maakt meej neet oêt. Haaj ik vaan te vurre ok ma ni 5 km motte goan fietse. Ut drinke giêt nog steeds ni good. Te weinig, en mot nog te duk ôvergêve. Potverdomme...

Dag 31 (25-11-00)
Joa, daat woar inderdaad lekker. Sloape zoonder infuus. Ma zoê rond een oor of 10.30 (toen ik meej woij goan wasse) kreeg ik meej toch kalt. Ik mende daat ik spontaan 40° koorts haaj, ma ut bleek een kapotte vurwerming te ziên. De airco stond wâl te blôzze, ma zoonder wermte. En daan wurd ut kalt. Ik kos meej ma bêter ni goan wasse. Daat werd pas later in de middaag. Ondertusse kwoam ome dok nog fff langs (as altiêd) um te zegge daat ut good ging. Leuko's 2,8. En heej vroog meej of ik deensdaag al no hoês kos (of daan doa alles schon woar?). Daat giêt snel. En daat hale ze thoês ok neet. Op ziên vroegst wurd daat woensdaag. Ma alles onder veurbehoud, want as ur iets tusse keumt, daan bliêf ik heer zoê ma un weak langer. Ik mot alliên vul mier zelluf drinke, ± 2 liter per daag. Vaandaag kwoam ik ni wier as 1 liter, woavaan ik zon 600 ml wer heb motte oêtkotse. Niet goed dus.

Dag 30 (24-11-00)
Dun dokter woar dur vaandaag snel beej, want ze haaj toch bes goij neejs. Want oêt die biênmergpunctie vaan un paar daag trug bleek daat de verdeiling bes good woar, en daat bijna alle celle vaan dun donor wôrre. Die laatste paar (vaan meejzelluf) motte die donorcelle nog vernietige de komende tiêd. De leuko's ziên inmiddels 1,3 en ok de bloodpletjes ziên oêt zichzelluf gestege (zoonder transfusie). Un goij teiken dus. Verder is ur no de middaag unne monteur langs, nèh aan gewes vur dun tillefoon, zoêdaat din ut nouw ok wer deut. Ok vaandaag heb ik wer waat motte ôvergêve, ma doa stiêt teggenôver daat ut ête en drinke steeds bêter giêt.

Extra bericht:
Mien infuus giêt er ôver 5 minuten oêt. Ik sloap dus vaannacht vur ut iêrst zoonder liene.
Liekt meej lekker.

Dag 29 (23-11-00)
No de gebroêkelikke startprobleme (daat vurranderd neet) kreeg ik un bordje Bami veurgeschotteld. Daat heb ik normaal gesproake gêr, dus daat woij ik ête. Ik mos dur wâl iêrst plaats vur make dor fff flink ôver te gêve (kwoam vaanzelluf), ma dur ging waat één. Al smaakt ut nog vur gen kante. Daan ma wachte op de oêtslaag vaan ut blood. Leuko's 1,1. Het lab kaan alliên nog steeds ni bepale of ut ok goije celle ziên. Ut is nog een warboeletje, aldus ome dok. De bloodpletjes ziên wâl waat gezakt. Nog fff aankiêke. No waat bezeuk bin ik lekker ééngedut beej d'n tillevisie. Haaj ut nudig, denk ik. En ut bleef lekker rustig din oavend, gen bezeuk en gen tillefoon. Ma daat laatste daat klopt ni gans, want ik werd wâl gebeld maar miene tillefoon woar kapot. Het belsignaal ging neet ôver beej meej, bleek achteraf. Sorry dus, as ge hèt probere te belle.

Dag 28 (22-11-00)
So hee. Neet normaal. Spierpien. Vurraal in allebei mien biên. As of ik de Marathon geloêpe haaj. Een beejwerking vaan ut groeimiddel vur de witte bloodlichaampjes. Da ma wer waat pienstillers slikke, en ut ging wer. Daat middel hèt trouwes wâl gewerkt, want de Leuko's ziên verdubbeld no 1,0. Ut is alliên nog ni bekend of daat allemoal goije celle ziên. De oêtslaag vaan die punctie (gister) mot daat dudelik make, ma daat kaan nog wâl fff deure. Op mien kamer stiêt dus ok unne fiets (woa ge neet op veuroêt komt), en doa heb ik is duchtig op gefietst. Hiêle lichte vursnelling (ivm mien kneej), videootje vaan Yoep van 't Hek ur één, en ik haaj dur zoêmaa 4 km opzitte. Netjes hè...

Dag 27 (21-11-00)
De dokters hebbe is beej elkaar gezête en vonde ut eigelik toch wâl un bitje gek daat mien Leuko's al 6 daag op reej op 0,4 bliêve stêkke. En ongeacht waat ut vaandaag zuij ziên woije ze un biênmergpunctie (met un spuit in ut bot) doon. Kunne ze precies zeen waat doa nou eigelik gebeurd. Verder kreeg ik un groeistimuleringsmiddel speciaal vur die witte bloodlichaampjes. We zulle zeen. Ut bleek trouwes gedurende dun daag daat de Leuko's vaandaag op 0,5 zoate.
Ik mos opschete, want nefke Garm werd vaandaag 11, en di woij ik natuurlik wâl un meeltje steure, en dur zuij veul bezeuk kome vaandemiddaag. Ik woar daan ok net neet optiêd kloar. Pech, vur ut bezeuk. En in iêne kier kreeg ik un teiken daat ik meej î mos pakke, want ik zuij wer fff vaan de kamer âfmoge vur un contrastfoto vaan miene êrm. Ge wet wâl. Noa veul misgeprik en twie oor later bleek alles toch good te ziên. Ut bezeuk haaj dus wâl hiêl lang motte wachte, sorry. Helaas mos ik net vur ut ête wer is kotse. Daat woar unne tiêd geleeje. Kaan gebeure, ik woar ut in ieder geval nog ni vurlierd.

Dag 26 (20-11-00)
Waawww, waat unne hoêp. Daat kreeg ik thoês nog ni vêrrig. Joa waat zudde denke. Nou, as ik zeg daat de po-stool (beej gebrek aan un echte wc) bijna doorzakte, da wette ut wâl. En dur zôt ok nog structuur één. Geweldig moment. Hoêgtepunt (letterlik) vaan dun daag.
Ok vaandaag begos ut trouwes wer met un hoêge temperatuur. En doa wurde waat duf vaan, daas minder prettig. Gelukkig ging ut later waat bêter. Un meugelikke oerzaak zuij un adervernouwing kunne ziên. Ok al umdaat ik ok waat las heb vaan miene rechter êrm beej stuwing. Daat werd daan ok onderzocht vaandaag met un echo-apparaat. Ma doa woar niks op te zeen. De Leukocyten willen nog steeds ni stijge. Toch wâl un bitje gek. Ma de andere bloodwaardes woare wâl good. Un teiken daat ze enigzins zelluf wûrre aangemaakt dor mien liêf. Ma afwachte. En ik heb vaandaag vur ut ierst wer is un echte botterham met hagelslaag gegête. Un hiêle prestatie in mien geval. Verder heb ik soaves wer is lekker waat beejgeklets ovver de loêpende roddels (die woar ziên) in America, zoêdaat ik ur wer fff têge kaan.

Dag 25 (19-11-00)
Vaandaag waas ut fff iets minder. Ut begos al met waat verhuging (38°) met een relatief hoêge blooddruk. In de loêp vaan dun daag werd dit trouwes wâl waat bêter. Maar ik woar gewoên waat moeiii. De Leuko's bliêve 0,4. Maar mien handen ziên toch wâl iets minder roêi. Heb nog wâl juksbultjes in miene hals tot aan de kin. Doavur heb ik un speciaal zalfje gekrege. Het end vaan dun daag woar trouwes wer good, want toen kreeg ik un ieske vaan de vurpleeging. Ja, en daan bin ik wâl zeut, wâh.

Dag 24 (18-11-00)
Inderdaad, die gekke plekke (kleine roeije bultjes) die jukse ziên warschienlik un teiken vaan afstoêting. Neet iets um direct zurg um te make, daat kaan zellufs wâl good ziên. De neeje celle bereike nouw ok de huid. Die zuut waat neejs, en reageert. En zôlang daat rustig aan giêt en de neeje (de goije) ut maar winne, daan is ut good. Daan ziên ur nog mier alde celle vernietigd. Bêter noow daan ovver un halluf joar. Met extra medicienen (pretnison) wurd ut stabiel gehôije. De roeije geveulige hande ziên vaandaag iets minder geveulig, en iets minder juks, dus. Mien Leuko's woije ok vaandaag nog ni stijge. Nog steeds 0,4.
.Ik veul meej redelik goed, gelukkig.

Dag 23 (17-11-00)
Mien ontlasting woar vaanmerge vur ut ierst conform mien eatgedraag vaan gister, en ur zoat waat structuur een. Joa, ni echt echt smakelik um meij te beginne, ma ik begos ur vaanmerge wâl meij, dus... En ut is bes belangriek, want daat is un teiken daat de slijmvlieze in mien derm wer normaal beginne te functionere. Noow miene maag, slokderm en moond nog. Ut eate giêt trouwes met dun daag bêter. Gen groête spronge huur. Beschuutje, zeute yoghurt en waat zacht fruit is mien dieet. Bin ok waat afgevalle heer, zon 8 kilo (81), ma daat is normaal. Temperatuur en blooddruk en alles woare good vaandaag. En mien Leuko's woare vaandaag wer 0,4. Nog genne echte paniek daat ze ni wille stijge. De oonderverdeiling vaan die celle is hiêl good volges oême dok, dus...
Ik veul meej good vaandaag heb wâl juks op de miêst gekke plekke op mien liêf. Un teiken vaan afstoêting...???

Dag 22 (16-11-00)
Ik bin fff vaan mien kamer âf gewes minse. Joa, ni daat ik ur errug veul vaan gemerkt heb. Ik mos namelik in de ct-scan um mien longe bêter te lôtte controlere op longontstêking. En um op die afdiêling te kome wûr ik ierst gans iggepakt met dêkes en met een moondkepke veur zoêdaat alliên mien oêge nog vreej ziên. De scan woar trouwes perfect. Gen ontstêking te zeen. De temperatuur is ok aan ut zakke, de blooddruk is nog wâl waat hoêg, maar doa kriêg ik pilkes vur. De Leuko's (witte bloodlichaampjes) woare vaandaag wer 0,4 (good). En mien hande knappe bijna oêt elkaar (roeij, tintele, jukse, strak, ni lekker). Koele en zalve is het motto. Heb vaandaag vur ut ierst ni hove te kotse. Un mijlpaal.

Dag 21 (15-11-00)
Ik vulde meej de laatste daag toch ni zô geweldig, wordoar ut waat lang deurde vurdaat deze laatste vurslage woare beejgewerkt. Sorry, ma daat kaan gebeure. De koorts liekt vaandaag ok waat weg te zakke (onder de 38,0°). Vaandoar daat ik ur noow fff achter (veur) zit. Heb net wer un longfoto loate make heer op mien kamer. Daat is iên of twiê kiêr per weak. Daat ik gen longontstêking kriêg. En ik mot dalik wer um unne iêszak vroage, trouwes. Want daat apparaat is nog steeds kapot. Kaan ik mien hande (roeij, beejwerking vaan iên vaan de medicienen) ok waat koele. Mien leuko's noteerde vaandaag 0,4.
Bin ok aan ut probere waat miêr te goan ête, want daat mot toch hos goan kunne. Vaanmiddaag un paar hepkes puree, wurtelkes, omelet en appelmoes gehad, ma nog gen oor geleeje zoog ik ze wer trug in un kotsbekske ligge. Nog gen echt succes dus.

Dag 20 (14-11-00)
Mien leuko's woare vaandaag 0,3. De stijgende lien is eengezatte. Ma ok die vaan de temperatuur. Die steeg door tot 38,7°. Daat is minder fraai. Daat beteikend wer waat extra testjes, want ze wiête nog neet wô die stijging vaan keumt. Ik kriêg in ieders geval waat antibiotica vur de zekerheid. En ja, di fisiotherapuut met zien stikstofapparaat keumt vurluupig ni mier. Di kwoam meej alliên doorgêve daat ut ding noow dus gans kapot woar. Ik zâg nog: "sorry". Mot meej noow behelluppe met iêszakke.
En maar afsloête met goij neej (vur meej toch), ik bin minder aan de diaree. Hof minder duk. Zâl wâl dor un klein neej pilleke kome daat ik bin gôn slikke.

Dag 19 (13-11-00)
Heej, ik begin waat koorts (verhoêging) te kriêge. Tijdes de latere controles zit ik waat tusse de 38,0° en de 38,5°. Zuij d'r waat aan de hand ziên. Ik veul meej trouwes neet anders daan normaal. Ma wer waat extra blood âf loate neme, en da zi we ut wâl. Ik heb ut trouwes vur mekaar gekrege huur. Het stikstofapparaat vur ut koele vaan mien kneej lekte op un begêvve moment behuurlik. De roêk kwoam dur aan alle kante oêt. Net neet ontploft. Zâl ut aan meej ligge???

Dag 18 (12-11-00)
Dun daag daat Dave (kamaroad vaan meej) met zien zus Christel jûrrig is. Beej deze wens ik hun daan ok vaan haarte profietsgejat. Waat ik vaan di vurjûrdaag te good heb onthoij ik wâl, vur later, dus...
Vaan medische aard heb ik eigelik nog steeds de zellufde klachte (misselik, kotse, schiête, druge mond, kneej, ontstêking onder schouwer) en dô is noow beejgekome waat roeije bultjes op en in de handen die jukse. Niks errigs volges ome dok. Daat is un beejwerking vaan iên vaan de medicienen. Maar un bitje extra eenvette. Mien leuko's (witte bloodlichaampjes) ziên noow waarschiênlik ech (serieus) aan ut stijge. Vaandaag wôrre ze namelik 0,2. Op noar de de 1,0 (een veurwaarde um no hoês te goan) en later noa de 5,0.
Vaandaag woar ut waat rustiger kwa bezeuk. Mien lieve nichtje Sjouke woar dur wer is, nouw en daan is miene daag wer good huur...


Dag 17 (11-11-00)
De elfde vaan de elfde. De carnaval is dus wêr begonne. Nou, en daat werd ok tiêd ok. Een bitje lêve in de brouwereej kaan noêit kwoad, liekt meej zoê. Heer op mien kêmmerke zâl daat wâl neet ech lukke, ma we make dur ma ut bes (sorry, mos fff tussedoor un bekske vol kotse) te vaan. Nâ, ge zit ut. Daat is dus ok nog steeds ni ôvver. Bes irritant, kaan ik oow zegge.
Ut woar vaandaag unne drukke daag. Vreej veul bezeuk gehad. Gelukkig wis ik ut vaan te vurre, zoêdaat ik doaveur good oêtgerus waas. Ma toch. En ut woar gezellig, dus da mog ut. Ma sôvves kos ik zellufs mien nichje Nancy nimmer fatsoenlik te woord stoan, toen ze belde. Ik mos d'n hoorn d'r zellufs opgoêije (en daat duj ik ni snel). Sorry Nens.

Dag 16 (10-11-00)
Nog steeds heb ik weinig gegeate, want ik heb d'r weinig behoefte aan. Joa, waat pap en waat fruit. Ach, maakt ni oêt. Met ut veule vocht (met sokker, zalt en vitaminus) giêt ut ok. En eindelik is 'r daan unne orthopeet (Dr. Koorevaar) vur mien kneej langsgekome, want daat is ok nog steeds neet in orde. Ma din haaj ok ni veul te melde. Joa, daat mien kneej (met kneejschiêf) aan ut vursliête woar no aanleiding vaan mien meniscusoperatie vaan 11 joar trug. Mos maar waat bewêge en die pienstillers bliêve gebroêke. Zuij kunne natuurlik, ma do heb ik noow niks aan dus. Ik luuster dur ok ma ni no. Heb d'r zelluf miêr vurstand vaan mein ik, en luuster livver no de fisiotherapeut di zêt ma rustig aan te doon. As ik heer oêt bin, daan goij ik wâl nor Geldrop. Doa hebbe ze dur waat miêr vurstand vaan en doon ze tenminste waat.
Verder weinig neejs...

Dag 15 (09-11-00)
Dun ierste daag zoonder voeding, ma genne paniek. Ik leaf nog huur. Eat nog wâl weining, maar heb ok genne honger. "Maakt ni oêt", zegge de dokters, "daat keumt wâl". De verhaarding roond die ontstêking zit 'r nog. Daat zâl wâl langzaam wegtrekke. Miene erm is dur trouwes nog wâl waat stiêf vaan en beej ut hoeste deût ut nog wâl pien, ma daat is ut.

Dag 14 (08-11-00)
Neej, met miene schouwer is ut neet bêter gewoare. Ierder slechter. Kriêg miene erm noow nog maar amper umhoêg. Daat is toch ni good. En daat vond de vurpleger ok. Oerzaak zit um in de instêk vaan ut infuus oonder ut sleutelbiên. Din is aan ut ontstêke. Daat gebeurd trouwes dukker, dus genne paniek. Têge d'n oavend zuij "de lange lien" (daat infuus) dur oêtgehaald wûrre. Un neej infuus op d'n linker erm kreeg ik ur vur in de plaats. Probleem is wâl, daat dor daat infuus gen voeding kaan, en daat ik zoê mot ête. En daat heb ik al drie weake praktisch nimmer gedoan, umdaat ut ur toch wer oêt kwoam. We kiêke wâl hoe ut giêt...

Dag 13 (07-11-00)
Miene schouwer begint lastig te doon. Eej vult waat stiêf aan, maar dur is niks te zeen. Fff in de gate hôije, liekt meej zoê. Of is ut gewoên de ouderdom?
Nouw, daat foêsze begint noow waat structureel te wûrre. Vurraal dus smerges. Ik koom bijna neet op geng. Net unne diesel. Tot un oor of 10 meij 11 mot ik in de nes bliêve ligge, wâl un paar kier kotse en schiête, natuurlik. Donoa, toch ma goan wasse (aan de wastaffel, en daat is vurmuuijend). Tande poetse en spoele (mot minimaal vêr kiêr pur daag). Ondertusse is mien bed wer schon, en wûrre de liene vaan ut infuus vurneejd. En daan ma beejkome (vaan de inspanningen) en wachte totdaat ut wer un bitje giêt. As ik meej good veul kroêp ik achter (of vur) de compjoeter, en anders kiêk ik waat tillevisie. Tussedoor keumt de vurpleeging geregeld de kamer op vur controles, enzoê. Ok d'n dokter keumt iederen daag fff langs (aan), en de fisiotherapeut vur ut kneej (want daat is ok nog steeds neet ôvver). En daan is ut ma wachte op eventueel bezeuk daat wil kome. Ovver ut algemein kaan ik die, tegge din tiêd, redelik good te woord stoan.
Zoê, da wette noow ok hoe mien daagprogramma d'r ongeviêr oêtzuut.

Dag 12 (06-11-00)
Ik waas ut zát. Ut vurrige wiekend zuij mien hoar al oêt goan valle, zagte ze têgge meej. Ik de ganse weak wagte. Joa, zoê smerges loag dur wâl waat op ut kusse, en as ik ur aan ging trekke, daan kwoam dur ok wâl waat oêt, ma niks spontaans. durrum vroog ik Marjan (nette vurpleegster ) en 'staazjêrre' Carla of ze heer gen tondeuze haaije, ofzoê. Já, die haaije ze unne. "Dá lot daat deenk maar is kome", zag ik, "en help daat hoar maar is un hendje". Un half urke later woar ik wer gemilimêterd. Zoê, daan liêk ik wer gelijk un stuk zeker.
Ik vulde meej trouwes nog steeds waat foêszzz, vaandaag. Zoê tegge d'n oavend giêt daat miêstal wâl ôvver, en al zeker as ik wer is meense zeej van Jong Nederland (mien kluppie), Toon en Sacha, en waat kamarui Peter en Ingrid, (slijm, slijm).

Dag 11 (05-11-00)
Ni veul bêter daan gister. Wer zò lui en muu, vaandaag. Ik heb toch niks biezoonders gedoan, doch ik zoê. Ut is noow nege oor gewes, no Studio Sport enzoê, en ik heb alle mood beej elkaar motte rape um achter (of vur zoêas ge wilt) di compjoeter te kroêpe. Ik hoij ut daan ok maar kort, want ik heb ok niks biezoonders te melde. Oh joa, die witte bloodlichaampjes die les aan gestege woare ziên dus wer gezakt no 0,1 (zoêas verwacht trouwes). Volgende weak zal ut pas ech goan stijge, hoap ik. Ik goij wer plat.

Dag 10 (04-11-00)
Waat unne foêze daag woar ut toch. Vaan smerges wies sovves woar ik meej toch lui en muu. Ni te geluve gewoên. Ik heb bijna de ganse daag gesloape. Ik wiêt ok neet of ut bezeuk waat aan meej haaj, want ik haaj toch af en toe de oêge toe. Nè, lekker is anders, terwiel ik toch good gesloape haaj de nach urveur. Ik snap d'r niks vaan. Maar is kiêke hoe ut merge giêt.

Dag 9 (03-11-00)
Ik haaj eigelik allang kaal motte ziên, wâh (miêstal un weak no de chemo). Maar daat bin ik dus nog steeds neet. Nou, vaan de merge leke de ierste hurkes ut te begêve. As ik ur aan trek, daan kome d'r unne gas meij. Maar ik mot ze ur dus wâl beej helluppe. Ut zal dus nimmer lang goan deure. Verder heb ik mien alde ritme vaan misselikheid met kotse wer te pakke, dus maak oow gen zurg. En mien jongste pêtekiendje Jelke is vaanmiddag wer is heer gewes. Waat un schon deenk is daat toch. Ik mog ze alliên neet aanrake, of op de kamer hebbe. Ze zôt met mam achter ut glaas. Mien buurvrouw, schonzus, zus en moder mochte trouwes wâl op de kamer, ma ni allemoal tegeliêk. Ma afwachte waat ur vaanoavend keumt.
Oh joa, op zich heb ik nog wâl goij neejs. Waat normaal pas no zon 15 daag no transplantatie mêtbaar is (witte bloodlichaampjes (leukocyten) vaan 0,1 nor 0,2) is beej meej vaandaag al gemête, no 8 daag. Doa mog nog niks oêt geconcludeerd wurre, ma is op zich wâl fijn.
Ruig wâh.

Dag 8 (02-11-00)
Unne waat vremde daag, vaandaag. Eej begos gans anders as normaal, want ik wor d'r gewoên good aan smerges. Niks hove kotse (fijn dus) en amper misselik. Hmmm, vremd??? Maar ik haaj daat nog ni bedog of net no de middaag, doa begos ut wer. Te vroeg gejuicht, dus. Ma got nonde juu... Hojt daat daan noêit op? Neej, vurlupig nog ni. Verder eigelik niks spannends meij gemaakt. Joa waat bezeuk gehad, en sovves waat tillevisie gekeke. Boeiend wâh.

Dag 7 (01-11-00)
Hoe lekker ik ok gesloape haaj, de merge woar gewoên niks wêrt. Ut begos wer met ut schiêt- en kotsritueel zoêas altiêd, maar vaanmerge bleef daat misselikke geveul in de maag aanwezig (gek). Ik heb tot ruum 11.00 oor in bed gelêge. Daan ur toch maar oêt, want Noud woj ut bed enzoê toch wal verschonne. Up, alle krach verzameld um meej waat te wasse aan de wastaffel, want ik heb genne douche, wâh! Wor ik net kloar, kreeg ik un bloodneus. Ma god nog is en toe. Dor die bestroaling en chemotroep heb ik bijna gen bloodpletjes (trombocyten) in mien blood, wòdoor mien blood amper stolt. Ge vult um dus al aankome, ik heb zeg maar de ganse daag rondgeloêpe, nou eigelik mier zitte, met un bloodneus. Zon 10 minuten geleeje (19.00 oor) is ut daan eindelik gestopt (druug), maar ik mot ur nog wal vurzichtig meij doon, natuurlik. Lekker is daat, kaan ik oow zegge. Heb ondertusse wal waat extra bloodpletjes gekrege per infuus, trouwes. En tussendoor heb ik toch nog wal waat nuttigs kunne doon huur. Zoê heb ik wer die stikstofbehandeling gehad op mien kneej, en heb ik mien lieve nichtje Nancy un 10 bezurgt op schoêl, dor eur waat vroage (interview) te beantwoorde ovver Leukemie vur un extra opdracht, biologie volges meej. Wal good en netjes opschrieve, wâh Nens.
Lot ut bezeuk noow maar kome...

Dag 6 (31-10-00)
Ut waas meej un dagje wel, huur. Bes druk. Ut begos smerges al, no ut wasse en alle standaard controles. Want d'r kwoam un röntgenapparaat op mien kamer, um een foto te make vaan mien opstandige linker kneej. Alloewel un spierscheuring de pien vuroerzaakt, wil dun dokter toch wiête of de stand vaan de botte en de kneejschief wal good ziên. Vaandoar. No netjes gelache te hebbe noar ut veugelke deurde ut ni lang of mien nêfke Danny kwoam verrassend de kamer op. Di woar net kloar met trêne. Lekker fff waat beej gekletst ovver vaanalles en nog waat. Heej woar nog ni weg (ik doch nog: "fff mien oêge dichtdoon") of mien elders klopte wer is aan. Maar, waat ziên jullie vroeg... Toen die op ut punt stonde um te vurtrekke kwoam de fisiotherapeut (Steven) aan met un stikstofmasjiên. Heej woj meej gedieltelik (kneej) ivreze, um zoê de pien waat te vurlichte. Ik kaan ni zegge daat ut ni lekker woor. Eej zuij de komende daag langs bliêve kome um dit te herhale. Liekt meej wal lekker. Ondertusse leep ut alwer no d'n oavend, en stiekem hoapte ik daat er gen bezeuk zuij kome, want ut woar druk zaat gewes, en ik vulde meej wer waat slechter wurre in de maag en umstreke. Maar wer is waat gal opkotse, daan maar. Aan miene hoap werd gehuur gegêvve, ik kreeg gen bezeuk mier, zoêdaat ik unne heerlike nachtrust haaj.

Dag 5 (30-10-00)
Ok deze daag liekt wer ut zellufde as de veurgoande. Alliên boête is ut behuurlik anders. Op viêf hoêg kaan ut trouwes lekker weije, kaan ik oow zegge. En doa sloapte lekker op. Ut zuut alliên waat triestig oêt, maar daat is beej jullie ok zoê, heb ik begrepe.
Ik heb vaandaag unne fisiotherapeut aan bed gehad, vaanwegge mien kneej. Zeej mende (woa ik al bang vur woar) daat ut inderdaad un kleine spierscheuring woar. En doa is in mien situatie op dit moment weinig aan te doon, joa rust en ontspanning (en daat heb ik heer wâl), maar daat hêt tot noow toe weinig gehollupe. Dur zal nog un kier un foto gemaakt goan wurre. Ik belôf doabeej te lache, oke?!?

Dag 4 (29-10-00)
Zoê, ok de drukke zondaag zit er wer op. Veul bezeuk gehad, veul proate, maar daat wis ik vaan te vurre, en ut ging ok. En ut is ok neet errug. Want ik veul meej nog steeds redelik good, met oetzondering vaan miene maag (kotse), kneej (pien) en mond (druug). Begint waat ientoenig te wurre zoê wâh. Kaan ur niks aan doon. De dokters vinde ut ok 'good' met meej gôn, dus...
No ut laatste bezeuk, daat ik vur zeuve oor (studio sport) wis weg te werke, haaj ik rust. De stekker ging oet dun telefoon, en plat met din handel. Wer unne daag vurbeej.

Dag 3 (28-10-00)
Ok dit is wer is unne daag zoonder koorts. Daat giêt al un paar daag good. Mot ik afkloppe, natuurlik. Want koorts sloopt ut liêf nog is extra. Doa vecht ik dus têgge. Alliên de gal in miene mag wint ut nog vaan meej, maar daat mot binnekort ok geschiedenis ziên. Want iedere daag pure gal opkotse is ok ni lekker. Smakelik trouwes as ge net aan ut ête ziet. Maar jullie hoije tenminste nog waat binne. As ik mien vlaflipje is unne kier vast kaan hôije, daan is daat al hiel waat. Verder blieft mien kneej nog steeds zeure, maar doa krieg ik pienstillers vur. Volges meej zien de nîje bienmergcellen haard aan ut werk, want ik bin nog bes wâl muu. Veel net no ut wasse zoê wer in sloap. Leon maakte meej toen wer bruut wakker um meej de rug te wasse, brrr. Bin maar gelijk achter de compjoeter gedôke um waat actiefs te doan, en anders keumt er toch niks mier vaan as straks wer bezeuk keumt. Nog fff snel waat "Gekke filmkes" vur jullie dur op zette.

Dag 2 (27-10-00)
Waat waas ik toch wer is un rund, afgeloêpe nach. Net vur daat ik woij goan sloape leet ik mien kopsteun zakke um plat te kunne, maar daat ding veel keihaard nor oonder (ganse zekehoês wakker) en miene doem dur urgus tusse. En daat deej pien. Blood onder de nagel. Niet goed, want ik heb weinig bloodpletjes (stolsel). Uiteraard hèt Marjan ut keurig netjes verbonde. En vaanmerge vroeg kreeg ik een bloodneus no ut snoêve. Ut bleef maar loêpe. Unne prop ur een helpt ok ni echt. Noow heb ik unne zak met bloodpletjes beej ut infuus hange. Doa mot ut wâl vaan goan stoppe. Miene doem is trouwes wer in orde huur, ik kaan wer type zoêas ge zit.
Op zich giêt ut wâl met meej, noow. Bin nog wâl behuurlik suf en muu, en bin nog altiêd waat misselik (krampe in dun boêk, geveul vaan motte kotse). Af en toe mot ik ok kotse, en durrum êt ik ok praktisch niks. Verder giêt ut meej eigelik bes good, ok tusse de oêre. Ik heb ut prima no de zin. Met de vurpleging is good te proate (as ge daat nudig vindt), en die hoije meej wâl aan de geng met de verschillende infuustoestande, vurzurging, enzoê. Nè, ik hoij ut wâl vol, zelfs met een lach op mien gezich.

Dag 1 (26-10-00)
Un nieuw kinneke is gebore. Want vaannach um 04.30 oor arriveerde ut donorbienmerg. Ur woar waat vurtraging in verband met transportprobleme (warschienlik kwoam daat oêt ut boeteland?). Dun dokter kwoam ut zelf hoegstpersoenlik brenge. Met un goij kuttirke zoat ut in mien liêf. Ik haai d'r gen beejwerkingen beej as rillingen, koorts gelukkig, en kos durrum doanoa lekker verder sloape. Ok vaanmerge woar ik ur relatief good aan. Bin alliên waat misselik, miene maag werkt nog neet perfect. Ik hoij niks binne. Maar ja. Nou is ut ruum 2 wêke wachte op bloodresultaten, vaanoet de nije oalie, want deze truck hêt un groete beurt gehad. Nog fff oplappe en ie blinkt wer.

Dag 0 (25-10-00)
Eindelik wer is good gesloape. De pienstillers hebbe daan toch un bietje hun werk gedoan tot 6.00 oor. Veul meej ni misselik, genne koorts, waat wilde nog mier. Nou, unne nije pienstiller vur ut kneej. Doa keumt Leo met ut ontbijt. "Nee, Leo sorry ik hoof niks". Leo vindt daat neet errig, di snapt daat wâl, zêt ie. Beej ut eenvulle vaan de menuliest vur merge giêt ut meej ni good, mot spontaan kotse (alliên al dor ur aan te denke).
Vaandaag is dus eigelik de groête daag, want zoê rond un oor of zeuve krieg ik ut zekske met ut donorbienmerg. Daat zal met un goj half urke via ut infuus mien liêf i loêpe. En daan zukt daat ziene eige weg, no woa ut hin mot (ut bot). We wachte af...

Dag -1 (24-10-00)
Waat unnu kloête nach gehad. Sorry vur ut taalgebroêk, maar zoê woar ut. Ik heb gen oêg dicht kunne doon vaanwègge mien kneej. Pien, kaan ik oow zegge. Doabeej kreeg ik ok wer is zon 40° koorts, tel oêt de winst. Ovverdaag ging ut eigelik wâl met mien liêf, genne koorts mier, af en toe waat misselik (kotse enzoê), maar daat huurt erbeej. Alliên mien kneej, daat werd maar slechter en slechter. Op un gegèvve moment haai ik zellufs de troane in mien oêge stoan vaan de pien. Heb toen nog zwoardere pienstillers gekrege, want ik mos um 18.00 oor wer 2 sessies vaan ruum 20 minuten stilzitte tiedes de bestroaling. En daat veel dus ok fiês tègge. Haaj ut zwiêt op de rug stoan vaan ut ovverconcentreren op daat kneej. Maar as ut mot giêt alles, dus dit ok. Gen pienlikke beejwerkingen gehad, alliên waat roed dorloêpe oêge (huurt urbeej). Bin maar metiên de nes i gekrôppe, um waat sloap een te hale.

Dag -2 (23-10-00)
Ut is noow 15.00 uur in de middig, en ik veul nog steeds "kipfit". Waat un vurschil met de veurgoande daag. Gen zeek geveul is ok wâl un kier lekker. Noow maar wachte op vannoavend (bestroaling), en veurraal de reacties doa op. Die kunne bes heftig ziên. Ik load ut wâl wiête...
Och, daat veel eigelik bes meij. Deut gen pien ofzoê, mot alliên ruum 20 minuten moesstil zitte en daat 2 sessies lang. Och, ik haai mien eige muziekske opstoan (Demo cd'tje vaan Feedback en waat vaan Metallica) en ut waar zoê vurbeej. Umdaat die bestroaling in un ander gebouw is werd ik wâl as unnu mummie verpakt en getransporteerd. Ruig. Iederiên kiêke.
Ok de beejwerkingen vele meej erg meij. Un bietje druge mond, nou zeg maar unnu hieeel druge mond. Ut speeksel is gewoên kaugum (zoonder smaak). As ge ut oêt probeert te speeje, daan bliêft ut aan de lippe plekke (smakelik). Ok kreeg ik waat las vaan mien linker kneej, verdreijd ofzoê???

Dag -3 (22-10-00)
Eigelik precies ut zelfde as gister (dag -4). Begos precies utzelfde. Zelfde rotte tussestuk (met wer ruim 40° koorts), en noow (23:02 uur) veul ik meej wer fit genog um dit vur jullie oêt te type. Bin nog wâl hiêl slapjes, maar ja, as daat alles is. Doa kaan ik meij lèvve huur. Vaandaag laatste kiêr A.T.G. gehad. En noow op no merge, want têgge dun oavend krieg ik daan in ± 2x10 minuten un totale lichaamsbestroaling. En daat is ok lekker hebbe ze meej belofd. Waat opgezatte speekselkliere enzoê. We zeen wâl.

Dag -4 (21-10-00)
Gekken daag.Ik werd smerges wakker. Niks aan de hand. Good gesloape. Perfect. Ik stoij op, kroêp op miene po, duj mien bes, stoij op en drink nog un bèkerke water, want ik haij unne ontiechelijk druge mond en kèèl. En zoê hoe daat no binne luupt vulde ik daat daat neet good veel. Ik ging wer ligge en binne een minuut mos is alles erwer oètkotse. Gek alliên vaan waat water. Ik kreeg vlekke vur de oêge, werd duzelig, ut wor ni good. Ut deurde ni lang of ik kreeg kroorts. Met ut oor kwoam er un graadje beej tot wer ruum 40°. ut ging meej slech. Kos niks miêr zelluf, en daat is gek. Tig kier per daag wer diaree en ôvvergèvve, zwiête enzoê. Ni lekker dus. En zoê in de loêp vaan dun oavend ging ut meej wer steeds bèter. Zelf daat de koorts gans weg woar. Ik heb vaandaag dus wer waat A.T.G. gehad. Daat is echt tuug, daat sloopt oow gangs, haalt alle krach oêt oow liêf en gu kunt ur niks aan doon.

Dag -5 (20-10-00)
Vaannach dus unne slechte nachrus gehad, regelmôttig op enzoê. Maar in de loêp vaan dun daag ging ut steeds bèter. Heb zelfs genne koorts mier al heb ik toch wer A.T.G. gehad. ik hof ni te klage, ok ni ôvver de vurpleeging, trouwes.

Dag -6 (19-10-00)
Wer een porsie chemo gehad (deut meej niks). Maar doabeej heb ik ok A.T.G. gehad (tège de afstoêting. Ut deurde ni lang of ik begos te razele wie unne gek. Ut bed rammelde aan alle kante. Ik kos ur niks aan doan. Ut waas begonne dus. Mien temperatuur begos op te loêpe tot wâl 40,6°. En daat woar mier daan zaat. Ik hof denk ik neet oêt te legge waat doa nog allemoal mier beej keumt kiêke, denk aan ôvvergèvve, diarree, zwiête e.d.. Neet lekker dus.

Dag -7 (18-10-00)
Nèvve de hieperhiedratie die ik daag en nacht in bliêf hôije heb ik vaandaag op mien ierste porsie chemo gehad. Heer heb ik tot nou toe nog genne las vaan, daat hof ok neet, daat kaan wâl. Ik veul meej durrum ok nog neet zeek, wâl un bietje mujer.

Dag -8 (17-10-00)
De "lange lien" werd op een rôntgenfoto nog gecontroleerd, of ie ok wâl good zôt. Daat woar good, zoêdaat ik kos beginne met de hieperhiedratie (veul vocht en voeding). Ik veul meej nog neet zeek, ofzoê. Mog wâl nimmer vaan mien kamer (cel) af.

Dag -9 (16-10-00)
Ut woar vaandaag al gelijk aanpoête. Veul onderzeuke enzoê. Ok werd er de zoêgenaamde "lange lien" eengebrocht. Daat is een dik infuus onder ut sleutelbiên in een bloodvaat noar ut haart. Ik veul meej nog neet zeek.

Nor boave